Ik ben al overal aan het zoeken om een fatsoenlijk protocol te vinden om al mijn interfacekaarten aan elkaar te knopen. Wat wil nou het geval, ik wil principieel NIET dat alle schakelaars met dikke ribboncables aan een centrale kaart in de ingewanden van mijn cockpit worden aangesloten, alleen al om het feit dat het:
- Niet schaalt: Je kan niet zomaar even wat bijprikken of iets loshalen
- Debuggen ontzettend lastig maakt: Welk draadje was nou stuk?
- Ontzettend lelijk uitziet
Als je naar (vooral de radio-)modules in echte kisten kijkt, zit dat met gestandaardiseerde bussen aan elkaar, en mocht er wat kapot gaan dan kan on-the-fly (liefst nog met draaiende kist) er wat uitgewisseld worden. Bovendien zijn dat soort modules een stuk robuuster uitgevoerd dan menig werk wat ik hier zie voorbijkomen (NOFI
)
Ik kwam FSBUS nog tegen, maar die is voor mijn toepassing eerlijk gezegd nog te geconcentreerd, voor een radio-panel wil ik echt een printje maken met ALLEEN de knopjes en displays van het radio-panel erop, en die dan op een gemeenschappelijke bus kunnen prikken. NAV2 radiootje erbij? Dan jumpertje om en het is een NAV2 in plaats van een NAV1.
Het idee wordt dus ongeveer dat van GoFlight-modules, maar gericht op zelfbouw en met custom microcontrollers die door de gemiddelde hobbyist niet moeilijk op een experimenteerprint in elkaar te zetten zijn. Dus ik ging eens kijken wat ik nog in mijn kast had, en hier kwam ik op uit:
Een beetje gangbare microcontroller (zoals de PIC16F64A) heeft een interne UART aan boord waarmee het ding gelijk serieel kan communiceren met zijn tegenhangers. Nu is seriële (RS232) communicatie normaal maar beperkt tot één zender en één ontvanger, dus ik heb de bus een beetje versleuteld zodat het werkt. Resultaat: een open-collector TTL variant van RS232 wat een beetje lijkt op FSBUS, maar dan zonder de Collision Avoidance (dus geen SENSE) en geen stroomvoorziening. Het afhandelen van packets gaat via de host-PC (aan de rechterkant) gebeuren, die met een MAX232 aan de bus zit en doet alsof er maar één apparaat met hem praat. Packets worden met een checksum doorgekeken en als het goed gegaan is (dus niet twee verschillende apparaten tegelijk aan het zenden) dan wordt de data verwerkt in FS of de data voor de desbetreffende ontvanger weer op de bus gezet. Wat overigens hetzelfde werkt als het alom bekende Ethernet waar iedereen zijn LAN-kabeltjes mee inprikt. De PC fungeert in principe als de "switch".
Ik ga hier en daar nog een beetje experimenteren met microcontrollers dus diverse toepassingen zullen hier gauw voor verschijnen, waarvan alle schema's en broncodes gewoon hier beschikbaar zullen zijn. Overigens werkt een netwerkje bouwen van meerdere PC's hiermee ook; al lijkt me dat niet handig en enorm traag om te proberen, laat staan dat Windowes er mee overweg kan.